ταινιοκτόνος

-α, -ο, θηλ. και ταινιοκτόνος, Ν

(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ταινιοκτόνα

(φαρμ.) ανθελμινθικά φάρμακα ικανά να προκαλέσουν την αποβολή και, στις περισσότερες περιπτώσεις, τον θάνατο τών ταινιών που προσβάλλουν το πεπτικό σύστημα τού ανθρώπου και άλλων θηλαστικών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ταινία + -κτόνος (< κτείνω «φονεύω»), πρβλ. εντομο-κτόνος. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον θ. Αφεντούλη].